Wat er meer speelt!

De Verenigde Naties hebben in 2015 een globalistische agenda met zeventien SDGs (Sustainable Development Goals) opgesteld in het kader van Agenda 2030, met als doel om naar eigen zeggen vrede en welvaart  te bevorderen voor de mensheid en planeet Aarde. Dat lijkt op een heel mooi streven: eindelijk lijken de grote wereldproblemen opgelost te gaan worden. Dat moet dan weliswaar leiden tot zeer ingrijpende maatregelen, maar wie kan daar op tegen zijn?

Toch maken veel mensen zich grote zorgen over de wijze waarop de maatregelen uitgerold worden. Men zou namelijk verwachten dat de gewone burgers intensief betrokken worden bij het realiseren van deze plannen, maar het lijkt er meer op dat de belangen van megagrote bedrijven en biljonairs de overhand hebben in de richtingsbepaling, en dat de gewone burger maar moet slikken, want als die bezwaren uit wordt die genegeerd, en bij al te kritische geluiden zelfs gedemoniseerd. Daarbij lijkt winstmaximalisatie het hoofddoel te zijn, in vele gevallen ten koste van de vrede en welvaart van de bevolking en het milieu op Aarde. 

Want: 

• plaatsing van windturbines en zonnecellen lijken de CO₂ neutrale oplossing te worden voor de energievoorziening van de toekomst. Maar zonnecellen doen niets als de zon niet schijnt, en windturbines dito als er geen wind is, en worden zelfs stilgelegd als het te hard waait. Om de opgewekte stroom te kunnen opslaan voor perioden van gebrek aan zon en wind zijn gigantische batterijen-parken nodig. Er zijn enorme oppervlaktes nodig om te vullen met zonnecellen en windturbines, ter compensatie van de huidige gas-, kolen- en oliecentrales die men wil sluiten om van het gebruik van fossiele brandstoffen af te komen. Maar met de focus op het tegengaan van CO₂ uitstoot lijkt men het ontstaan van andere, veel grotere, milieu-problemen te negeren. Om al die windturbines, zonnecellen en accu’s te produceren zijn namelijk enorme hoeveelheden grondstoffen nodig, en aan het eind van de levensduur van deze produkten zijn ze niet recyclebaar vanwege het gebruik van materialen die schadelijk zijn voor het milieu. De problemen die er door opgelost zouden moeten worden, worden juist enorm veel groter. 
  Zie ook de NOS reportage video onderaan deze pagina waarin gesteld wordt dat de kosten/baten-analyse voor grote windmolenparken op zee niet gunstig uitvalt.
• ook biogas centrales worden voorgesteld als CO₂ neutrale oplossing. Bij verbranding van hout wordt veel CO₂ uitgestoten, veel meer dan bij verbranding van steenkool of olie voor eenzelfde energieopbrengst. Het idee is dat er bossen gekapt (o.a. in Canada en Estland) worden, waarna er door nieuwe aanplant van bomen “groene” compensatie plaatsvindt. Bossen vormen de groene “longen” van de planeet, want bomen zijn in staat CO₂ met zonlicht (fotosynthese) om te zetten in zuurstof. Volwassen bomen zijn daartoe natuurlijk veel beter toe in staat dan jonge aanplant, de logica is hierbij dus ver te zoeken. Er lijkt dus meer sprake te zijn van een verdienmodel voor houtkapbedrijven. 
• elektrische auto’s rijden op energie die niet rechtstreeks door mijnbouw uit de grond komt, maar door energie die opgewekt moet worden, bijv. in een energiecentrale. Om de auto enige redelijke actieradius te geven moet de auto voorzien zijn van grote en zware accu’s die een groot deel van het gewicht van de auto uitmaken, en bovendien erg brandgevaarlijk zijn. Het opladen van die accu’s uit leegstand kan uren in beslag nemen. Als het gehele wagenpark dat op fossiele brandstoffen rondrijdt vervangen moet worden door electrische auto’s, dan zijn er wereldwijd niet genoeg grondstoffen (o.a. lithium) beschikbaar voor de benodigde accu’s. 
• boeren en vissers zorgen al eeuwen voor ons voedsel, maar worden tegenwoordig afgeschilderd als grote vervuilers (i.v.m. stikstof- en CO₂ uitstoot).
  Om te begrijpen wat de achtergrond van de agrarische bedrijven is, moet je terug in de geschiedenis.
  In de jaren 50 heeft de overheid onder leiding van Mansholt de ruilverkaveling uitgevoerd. (zie het boek: Uit de shit, Thomas Oudman) Onder het slogan nooit meer honger zijn de boeren onder druk gezet om hun percelen te verkopen en te kiezen voor grote stukken land. Daarvoor kregen ze een lening van de boerenleenbank. De boeren die “kozen” voor deze optie konden met dit geld megastallen bouwen en tractoren uit Amerika en de bijbehorende kunstmest ook uit Amerika kopen en zo verder bedrijfsvoerder worden. De kleine gezonde structuren zijn verdwenen en ook het evenwicht, maar daar zouden wij als burger weer aan mee kunnen helpen. Bijvoorbeeld door te kopen bij de boer en het gesprek aan te gaan met deze boer.  Kunnen we in de toekomst nog steeds “echt” voedsel van onze boeren en vissers betrekken of is er dan alleen nog de optie om industrieel synthetisch en van insekten gemaakt voedsel te gaan eten, afkomstig uit mega grote fabrieken? Boeren en vissers lijken de concurrenten die het lastig maken dit streven te verwerkelijken en worden daarom onder dermate streng opgeschroefde milieunormen geplaatst dat velen gedwongen zijn te stoppen met de bedrijfsvoering. 
• tijdens de covid-pandemie werd er enorm ingezet op massa-vaccinatie en maatregelen zoals de PCR-test, mondkapjes, afstand houden, lockdowns, avondklok e.d. zonder dat duidelijk (of onderzocht) werd of die maatregelen wel veilig en effektief waren. Er komen steeds meer onderzoeken aan het licht die laten zien dat de vaccins niet veilig waren en zijn.
  Artsen die alternatieve geneesmiddelen zoals hydrochloroquine en ivermectine hebben voorgeschreven zijn beboet en deze medicijnen zijn veboden. Toch is gebleken dat deze medicijnen wel effektief waren.. Met de “plandemie” is een gigantisch verdienmodel opgetuigd voor de pharmaceutische industrie en fabrikanten van PCR-tests en mondkapjes
• CBDC (Central Bank Digital Currency): er zijn plannen om in de toekomst contant geld af te schaffen en geheel te vervangen door digitaal geld van een centrale bank systeem dat samenwerkt met de overheid. Voortaan dus betalen met pasjes in plaats van bankbiljetten en munten (en op termijn misschien wel met een chip in je hand). Dat lijkt op het eerste gezicht erg gemakkelijk, maar het betekent ook dat die bank, en de overheid, volledig inzage krijgen in je bestedingen. Omdat het digitaal geld is kan het zodanig geprogrammeerd worden dat de centrale bank kan bepalen waaraan en wanneer je je geld mag besteden. Het geld op je rekening kan dan verworden tot een soort “kadobonnen”-verzameling, ten koste van je financiële vrijheid. Bovendien wordt het  dan voor de centrale bank mogelijk negatieve rente te heffen, je kunt het geld immers niet meer als contant geld opnemen of vrij overzetten naar andere rekeningen, want de “gewone” banken gaan verdwijnen, alleen een “centrale” bank blijft over.  

De WEF

Een organisatie die, als een denktank fungeert voor de globalistische agenda van de VN is de WEF (World Economic Forum) onder leiderschap van Klaus Schwab. De WEF is een exclusieve club voor biljonairs, vertegenwoordigers van (mega-)grote bedrijven, staatshoofden en regeringsleiders (inclusief de Nederlandse regering en het Koninklijk huis), kortom mensen met veel geld en invloed wereldwijd. Het WEF gaat daarbij niet demokratisch, d.w.z. met respekt voor de belangen en meningen van de minder vermogende burgers te werk. In tegendeel, men penetreerde de kabinetten van veel landen met “Jonge Globalistische Leiders” (in NL o.a. Rutte) om de demokratische gang van zaken in die landen te omzeilen. De WEF lijkt met de VN te streven naar het instellen van een wereldregering om de SDGs te realiseren. Dat houdt dus in dat de macht van de nationale regeringen van de landen meer en meer ondergeschikt worden gemaakt aan grotere verbanden tussen de landen, zoals de EU, de NAVO en op het hoogste niveau de VN (Verenigde Naties). Dat bleek al tijdens  de Corona pandemie toen de WHO (Wereld Gezondheids Organisatie), een onderdeel van de VN, zich een grote rol aanmat in het uitvaardigen van wereldwijde maatregelen. En nog steeds is de WHO bezig te proberen grotere bevoegdheden te verwerven in de internationale wetgeving in verband met mogelijke toekomstige pandemieën.