Overbelicht voor de veiligheid
auteur: Rens
Op een fietsttocht door de Pyreneeën werd ik overvallen door een regenbui. Zo kwam ik op een te grote, te ongezellige familiecamping terecht. Een beetje ongemakkelijk koos ik een plekje waar het nog enigszins gezellig was.
Na een lang telefoongesprek met mijn zoon zocht ik in het donker mijn tentje weer op. Tot mijn verbazing en irritatie ontdekte ik dat mijn tent vol in het licht stond, onder een enorme lantaarnpaal. Op de hele camping bleef het licht de hele nacht fel branden.
’s Ochtends ging ik klagen bij de receptie. Ik betaal een te hoog bedrag voor een camping waar ik niet echt kan uitrusten omdat het’ s nachts niet donker wordt.
De vrouw was geïrriteerd. “Je hebt die plek toch zelf uitgekozen? Nou dan” En dat licht? Dat was voor de veiligheid. Dat had de burgemeester zo besloten. Tegen welk gevaar het licht mij dan moest beschermen was niet helemaal duidelijk. Wel was het duidelijk dat het echt nodig was, want anders had de gemeente het niet besloten. Het besluit gold bovendien niet alleen voor de camping, maar voor het hele dorp.
En inderdaad, toen ik weer op mijn fiets stapte zag ik overal in het dorp splinternieuwe lantaarnpalen. Ik werd nieuwsgierig toen ik een bordje “Mairie” zag en kon het niet laten even een extra rondje te maken. Wat ik al vermoedde klopte. Hier waren geen lantaarnpalen, hier was er blijkbaar geen gevaar,
Ik ging me bijna afvragen wie er hier de vijand is en wie er dan beschermd moet worden. Maar dat was natuurlijk wel erg ver gezocht.